μονοτύπως

μονοτύπως (Α)

επίρρ. με έναν τύπο, με έναν χαρακτήρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. σχηματισμένο μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *μονότυπος].